‘तीन पायांचा घोडा’ — नव्या सहस्रकाच्या उंबरठ्यावर उभ्या पुण्यात घडलेली तरुणाईची कहाणी ‘अमलताश’सारख्या मन जिंकणाऱ्या चित्रपटानंतर, त्याच टीमकडून येतोय एक नवा, प्रामाणिक आणि बिनधास्त आवाज — तीन पायांचा घोडा.

अहिल्यानगर दिनांक ४ नोव्हेंबर

तीन पायांचा घोडा हा चित्रपट केवळ एका काळाची गोष्ट नाही, तर एका पिढीच्या गोंधळ, ओढ आणि जगण्याच्या धडपडीचा आरसा आहे.
सन २००३, पुणे. भारताच्या शहरी तरुणाईचा चेहरामोहरा बदलत होता — स्वस्त मोबाईल फोन, इंटरनेट कॅफे आणि फोटोशॉपसारख्या पायरटेड सॉफ्टवेअरच्या आगमनाने नवे जग आकार घेत होते. या गोंधळात पुणे हादरवणाऱ्या तीन घटनांनी शहराचे भानच हरपवले — बनावट मार्कशीट घोटाळा, कॉल सेंटरमध्ये काम करणाऱ्या तरुणीवर झालेला अत्याचार, आणि बस चालकाच्या वेडगळ कृत्याने बळी गेलेले वीस निरपराध लोक. याच पार्श्वभूमीवर घडते अदनान, चंद्रिका आणि राठोड यांच्या आयुष्याची कहाणी
आपल्या अहिल्या नगरच्या मुलांनी हा चित्रपट निर्माण केला आहे. या चित्रपटात सागर सूर्यभान करपे यांनी कार्यकारी निर्माते म्हणून काम केले आहे, तर ऋषिकेश तांबे यांनी छायाचित्रण दिग्दर्शक (DOP) आणि निर्माते म्हणून योगदान दिले आहे.

प्रेम, मैत्री आणि अपराध यांच्या गुंत्यात अडकलेली.
अदनान हा निष्काळजी, अभ्यासात अपयशी कॉलेज विद्यार्थी. आईच्या मृत्यूनंतर दारूच्या आहारी गेलेल्या वडिलांना रिहॅबमध्ये पाठवून तो आपल्या निवृत्त पोलिस अधिकारी आजोबांसोबत राहतो. त्याची प्रेयसी चंद्रिका — एक अनाथ मुलगी जी पुण्यात अभिनेत्री होण्याचं स्वप्न घेऊन आली होती, पण काळाने तिला कॉल सेंटरच्या नोकरीपर्यंत आणून ठेवले. अदनानचं पुण्यातून हकालपट्टीचं संकट ओढवलं तेव्हा, चंद्रिकाने प्रेमासाठी एक धोकादायक निर्णय घेतला — अदनानची बनावट मार्कशीट तयार करण्याचा. आणि त्यासाठी ती मदत घेते राठोडकडून — एक लाजरा, अंतर्मुख तरुण, जो फोटोशॉपमध्ये पारंगत आहे आणि आपल्या मूक-बधिर आईसाठी सरकारी कागदपत्रांची बनावट कामं करून पैसे कमावतो.
ही दिसायला सोपी योजना जसजशी पुढे जाते, तसतसे तिघांच्या नात्यांचे धागे गोंधळात गुंतत जातात. प्रेम, अपराध, आणि जबाबदारी — सगळं एकत्र येऊन त्यांना त्यांच्या मर्यादांसमोर उभं करतं.
तीन पायांचा घोडा हा नेहमीच्या मराठी चित्रपटांपेक्षा भिन्न वाटतो — यात मेलोड्रामा नाही, तर वास्तव आहे. भावना सांगण्यापेक्षा दाखवल्या जातात; संवादांपेक्षा शांतता बोलते. हा स्वतंत्र (इंडिपेंडंट) सिनेमा आहे — ज्यात कथा सांगण्याचा नवा आवाज आहे, आणि जो जागतिक सिनेमा पाहणाऱ्या तरुण प्रेक्षकांना त्यांच्या भाषेत तितकाच ताजा अनुभव देतो.
चित्रपटाचा संगीतात्मक भाग विशेष आहे — इथे संगीत हे फक्त पार्श्वभूमी नाही, तर भावना व्यक्त करण्याचं माध्यम आहे. प्रत्येक गाणं आणि सूर पात्रांच्या अंतःकरणातला संघर्ष आणि कोमलता उलगडतो, त्यामुळे संपूर्ण चित्रपट ही एक संगीतानुभूती बनते.
“कमिंग-ऑफ-एज म्हणजे मस्त मजेचा प्रवास नाही,” असं दिग्दर्शक म्हणतात. “तो तीन पायांचा घोडा आहे — जिथे पडणं निश्चित आहे, पण उठून पुढे जाणं हीच खरी परीक्षा.”
**‘अमलताश’**च्या टीमकडून आलेला तीन पायांचा घोडा हा आजच्या काळातील आणि आपल्यासारख्या तरुणांचा सिनेमा आहे — साधा, सत्य आणि मनाला भिडणारा.
प्रदर्शन दिनांक: ७ नोव्हेंबर २०२५